ග්රීසියට අයත් මැසිඩෝනියාවේ රජකමට පත් ඇලෙක්සැන්ඩර් කුමරු යුරෝපයේ සිට ගොඩබිම හරහා ඉන්දියාව දක්වා අධිරාජ්යයක් ගොඩනැඟූ පළමු යුරෝපීය පාලකයා විය. මහා දිග්විජයකරුවකු වූ හේ ඉතිහාසයෙහි හැඳින්වෙන්නේ මහා ඇලෙක්සැන්ඩර් නමිනි. ක්රි.පූ. 336 දී රජ වී වසර දෙකකට පසු ඇරැඹුණු අධිරාජ්යය ගොඩනැංවීම තුළින් තුර්කිය, ඉරානය, ඉරාකය, ඇෆ්ගනිස්ථානය හරහා භාරතයේ පන්ජාබ් ප්රදේශය දක්වා මහා අධිරාජ්යයක් ඇතිකරන ලදී.
වයස විස්සේදී රජකමට පත් ඇලෙක්සැන්ඩර් කුමරු වයස අවුරුදු විසි දෙකේදී මහා දිග්විජය අරඹා එකොළොස් අවුරුද්දක් යුද්ධ කර දැවැන්ත අධිරාජ්යයක් ගොඩනංවා ජයග්රාහී ලෙස ආපසු තම රටට එමින් සිටියදී ක්රි.පූ. 369 දී නොහොත් වයස අවුරුදු තිස්තුනේදී අතරමඟ බැබිලෝනියාවේදී මියගියේය. ඔහුට තම අධිරාජ්යය භුක්ති විඳීමට කාලයක් නොවීය.
ඇලෙක්සැන්ඩර්ගේ ආපසු හැරීම ගැන පාසල් අධ්යාපනය තුළදී ඉගැන්වූ කරුණ වූයේ අවුරුදු ගණනක් තම ගම්බිම්වලින් දරු මල්ලන්ගෙන් ඉවත්ව යුද්ධ කරමින් සිටි හමුදාවට යුද්ධය හොඳටම ඇතිවී ඉන් හෙම්බත්වී සිටි බවත්, අවසන් වරට පරාජය කළ පෝරස් රජු ද (පංජාබයේ) දරුණු සටනක් කිරීම හා ඔහුගේ අභීත, එඩිතර ගතිගුණ ඇලෙක්සැන්ඩර්ගේ මනස සෙලවීමට සමත්වූ බවත්ය.
නමුත් තමාගේ දිග්විජය චාරිකාව ගැන සටහන් තබා ඇති ඇලෙක්සැන්ඩර් ගේ වාර්තාවල කියෑවෙන්නේ වෙනත් දෙයකි. පෝරස් රජු පිsළිබඳ සාධකය හා යුද්ධ හමුදාව හෙම්බත්ව සිටීම පිළිබඳ විස්තරද එහි ඇතුළත් වුවත්, තමාගේ ආපසු හැරීමට හේතුව බව දක්වන්නේ රජුගේ සිතට කා වැදී ගිය එක්තරා අවබෝධාත්මක හැඟීමකි. මේ අවබෝධය ඔහුට ලබාදී ඇත්තේ බෞද්ධ භික්ෂුවක විසිනි. මේ තරම් විශාල අධිරාජ්යයක් ගොඩනැංවුවත් රජු විසින් එය භුක්ති විඳින්නේ කෙසේද යනුවෙන් භික්ෂුව විසින් විමසන ලද ප්රශ්නයට අධිරාජ්යයා නිරුත්තර විය. ඔහුට එය අවබෝධ වූයේ එවිටය.
ඉතා භයානක යුද්ධයකින් පෝරස් රජුගේ රාජ්යයද ජය ගැනීමෙන් පසු රජු හා හමුදාව දින කිහිපයක් විවේක සුවයෙන් ගත කළේ ගතට මෙන්ම සිතටද සහනයක් අවශ්ය වූ නිසාය. ඇලෙක්සැන්ඩර් රජු නැවතී සිටි කඳවුර අස එක්තරා බෞද්ධ ආරාමයක් විය. එහි සිටි බෞද්ධ භික්ෂුවක් ප්රදේශවාසීන්ගේ අතිමහත් ගෞරවාදරයට ලක්වී සිටියේය. කවුරුත් උන්වහන්සේට ගරු කළ අතර බුද්ධියෙන් කරුණු අවබෝධ කරදීමේත්, උපදෙස් දී ප්රශ්න විස¹ලීමේත් මහා වියතකු ලෙස කීර්තියක් ලබා තිබුණි. ඇලෙක්සැන්ඩර් රජු මෙම බෞද්ධ භික්ෂුව මුණ ගැසීමට ගියේය.
තමා ග්රීසියේ පිලිප් රජු ගේ පුතා බවත්, ලොව මෙතෙක් කිසිවකු කර නැති මහා දිග්විජය සම්පූර්ණ කරමින් ලොව ප්රධාන ගංගා හයක් හරහා අවුත් මුළු පොළොතලයෙන් අඩකඩ වඩා තම අඥ චක්රයට නතුකර ඇති බවත් කියාපාමින් ඇලෙක්සැන්ඩර් තමාව හඳුන්වාදුණි. ඊට සාවධානව ඇහුම්කන් දුන් භික්ෂුන් වහන්සේ පවසා සිටියේ තමා ඉන් පෙර මහා අධිරායා ගැන මෙම විස්තර නොදැන සිටි නිසා ප්රශ්න කර තවත් තොරතුරු දැන ගැනීමට අධිරාජයාගෙන් අවසර ලැබේද යන්නයි. ඇලෙක්සැන්ඩර්ට ද අවශ්ය වුයේ සංවාදයේ යෙදීමට නිසා ඔහු ඉතා කැමැත්තෙන් ඒ සඳහා අවසර දුනි. ඉන් අනතුරුව බෞද්ධ භිකෂුන් වහන්සේ ඇසූ ප්රශ්න හා ඒවාට ලැබුණු පිළිතුරු පහත දැක්වේ.
භික්ෂුව – මහා අධිරාජය ෘ මින් පෙර නො ඇසූ විරූ මහා දිග්විජයක් කිරීමට ඔබ සමත් වුවත් ඔබද මිනිසෙකි. ඔබට නිදිමත ඇතිවේද?
ඇලෙක්සැන්ඩර් – එසේය. නිදිමත ඇති වේ.
භික්ෂුව – එවිට ඔබ නිදාගන්නේ හිස මැසිඩෝනියාවේ හා දෙපය පන්ජාබයේ පිහිටන පරිදි මුළු අධිරාජ්යය වසා ගනිමින්ද?
ඇලෙක්සැන්ඩර් – නැත. කවුරුත් නිදන ආකාරයේ සාමාන්ය ඇඳක නිදමි.
භික්ෂුව – මහා අධිරාජය ෘ ඔබට බඩගිනි ඇතිවේද?
ඇලෙක්සැන්ඩර් – එසේය. බඩගිනි ඇති වේ.
භික්ෂුව – එවිට ඔබ මුළු මහත් අධිරාජ්යයේම ඇති අග්ර වූ ධාන්ය, පළතුරු, මස් හා කිරි හැම වර්ගයකින්ම ආහාරයට ගන්නේද?
ඇලෙක්සැන්ඩර් – නැත. සාමාන්ය පිරිසිදු පෝෂ්යදායී ආහාර වේලක් පමණක් ගනිමි.
භික්ෂුව – මහා අධිරාජයෘ ඔබට පිපාසය ඇතිවේද?
ඇලෙක්සැන්ඩර් – එසේය. පිපාසය ඇති වේ.
භික්ෂුව – එවිට ඔබ, ඔබගේ මහා අධිරාජ්යයේ ඇති ගංගා හයෙන්ම ජලය මුසු කළ මහා පැන් කළයක් පානය කරන්නේද?
ඇලෙක්සැන්ඩර් – නැත. දිය බඳුනෙන් අවශ්ය ප්රමාණයට පැන් බොමි.
භික්ෂුව – එසේ නම් ඔබ විසින් ගොඩනැංවූ ඔය මහා අධිරාජ්යය ඔබ විසින් භුක්ති විඳින්නේ කෙසේදැයි විස්තර කළ හැකිද?
මෙහිදී ඇලෙක්සැන්ඩර් නමැති මිහිතලයේ විශාලම අධිරාජ්යය ගොඩනඟා තිබූ අධිරාජ්යයා තමා හිඳගෙන සිටි අසුනින් නැගිට ආරාමයට එන අනෙකුත් සැදැහැතියන් කරන්නා සේ පසඟ පිහිටුවා වැඳ නමස්කාර කළ බව ඇලෙක්සැන්ඩර් රජුගේ වාර්තාවල සඳහන් වේ. දිග්විජයෙහි ඇති නිසරු බව මෙම කෙටි සංවාදයෙන් පසු අවබෝධකර ගැනීමට තිස්තුන් හැවිරිදි ඇලෙක්සැන්ඩර්ට හැකිවිය.
එදින රාත්රියේ තමන්ට නින්ද නොගිය බවත්, ආරාමයේ භික්ෂුව විසින් කියූ දේවල් ගැනම සිතමින් සිටි බවත්, පසුදින උදය වරුවේම ආරාමය වෙත ගිය ඇලෙක්සැන්ඩර් තම තීරණය උන්වහන්සේට දන්වා සිටි බවත් සටහන් කර ඇත. එහි සඳහන් වන්නේ තවදුරටත් රටවල් යටත් කර ගැනීම අවසන් කර ආපසු හැරීමට තීරණය කළ බවයි.
යටත්කර ගත් ප්රදේශ පාලනයට සේනාපතිවරුන් හමුදාංක සමග නතර කර ඇලෙක්සැන්ඩර් ආපසු හැරුණේ අගනුවරට ආපසු ගිය වහාම ආරාමයක් ඉදිකරන බව හා එහි විසීමට භික්ෂුන් වහන්සේලා කිහිප නමක් වඩම්මාගෙන යැමට දූතයන් එවන බවට ඉහත කී නායක භික්ෂුන් වහන්සේට ප්රතිඥ දීමෙන් පසුවය.
මේ කිසිවක් ඉටු කිරීමට ප්රථම, එනම් තම රට බලා ආපසු යැමටද ප්රථම අතරමඟ බැබිලෝනියාවේදී (වත්මන් ඉරාකය) ඇලෙක්සැන්ඩර් හදිසියේ මියගියේය. එම නිසා ඔහුගේ බලාපොරොත්තු හා සැලසුම් සියල්ල ඉන් අවසන් විය.
(ආචාර්ය සූරිය ගුණසේකර මහතා විසින් 2003 නවම් මස බෞද්ධාලෝකය සඟරාවට සපයන ලද ලිපියක් ඇසුරිණි)
– සනත් ලියනගේ/දිවයින
Leave a comment